Eger "La Vie En Rose" sarkisini
seviyor ve unutulmaz ASK filmleri dendiginde akliniza hizlica "Great
Expectations" geliyorsa buyrun size enfes bir film onerisi : Jeux D'enfants.
(Ingilizce : Love Me If You Dare / Turkce : Cesaretin Var Mi Aska ?)
Julien ve Sophie ayni okula giden ve ayni mahallede yasayan iki nefis cocuk ! Disaridan bakildiginda diger cocuklardan farkli gorunmeseler de, yasitlarina gore oldukca farklilar cunku hayran olunasi bir hayal dunyalari var.. Bu iki nefis cocuk; bir teneke kutu yardimiyla oynadiklari cesaret oyunu ile dunyalarini ve cocukluk gunlerini gercek anlamda dolduruyorlar..
Oynadiklari oyun sayesinde manasiz yetiskin kurallarina hayran olunasi fikirlerle baskaldiriyorlar ve hayati kendileri icin tam anlamiyla cekilir kiliyorlar.. Hatta oyle ki; ele avuca sigmaz, afacan Julien, olmek uzere olan annesinin hastaligina karsi bu oyun sayesinde daha guclu durabiliyor.
Filmin Julien ve Sophie'nin cocukluk donemlerinde akan kismi oyle sevilesi, oyle mutluluk verici ki, adeta masal kivaminda.. Izlerken surekli gulumsuyor ve gulumsemelere sik sik kahkahanizi karistiriyorsunuz..
Gel gelelim, zaman ilerleyip o masum cesaret oyunu kendini yetiskin olma yolundaki iki gencin eline teslim edince, Julien ve Sophie icin kendilerine bile itiraf etmekte zorlandiklari zamanlar ve giderek daha da uzayan ayriliklar basliyor.. Fakat ayriliklar sonrasindaki her karsilasmalarinda oynadiklari oyun daha heyecanlanarak daha da buyuk cesaretler gerektiriyor.. Oyuna duyduklari tutkuyu Sophie'yi 10 yil aradan sonra gorecek olan Julien'in heyecani ve kelimeleriyle anlatmak istiyorum ama lutfen bu cumleleri hiphizli ve yukselen bir sesle okuyun :)
Belki her oyun sonrasi hem kendi, hem de yakin cevrelerinin hayatlari alt ust oluyor ancak volumu birbirlerini her goruslerinde artan mantiksiz iddalar sonucu anladiklari yegane sey; bu oyuna duyduklari tutku nedeniyle hayatin aslinda bile bile ellerinden kayip gidiyor olusu.. Filmin sonunda buna tam da kendilerine gore bir dille dur diyorlar..
Julien ve Sophie ayni okula giden ve ayni mahallede yasayan iki nefis cocuk ! Disaridan bakildiginda diger cocuklardan farkli gorunmeseler de, yasitlarina gore oldukca farklilar cunku hayran olunasi bir hayal dunyalari var.. Bu iki nefis cocuk; bir teneke kutu yardimiyla oynadiklari cesaret oyunu ile dunyalarini ve cocukluk gunlerini gercek anlamda dolduruyorlar..
Oynadiklari oyun sayesinde manasiz yetiskin kurallarina hayran olunasi fikirlerle baskaldiriyorlar ve hayati kendileri icin tam anlamiyla cekilir kiliyorlar.. Hatta oyle ki; ele avuca sigmaz, afacan Julien, olmek uzere olan annesinin hastaligina karsi bu oyun sayesinde daha guclu durabiliyor.
Filmin Julien ve Sophie'nin cocukluk donemlerinde akan kismi oyle sevilesi, oyle mutluluk verici ki, adeta masal kivaminda.. Izlerken surekli gulumsuyor ve gulumsemelere sik sik kahkahanizi karistiriyorsunuz..
Gel gelelim, zaman ilerleyip o masum cesaret oyunu kendini yetiskin olma yolundaki iki gencin eline teslim edince, Julien ve Sophie icin kendilerine bile itiraf etmekte zorlandiklari zamanlar ve giderek daha da uzayan ayriliklar basliyor.. Fakat ayriliklar sonrasindaki her karsilasmalarinda oynadiklari oyun daha heyecanlanarak daha da buyuk cesaretler gerektiriyor.. Oyuna duyduklari tutkuyu Sophie'yi 10 yil aradan sonra gorecek olan Julien'in heyecani ve kelimeleriyle anlatmak istiyorum ama lutfen bu cumleleri hiphizli ve yukselen bir sesle okuyun :)
"Sophie was back in the game. Pure, raw,
explosive pleasure. Better than drugs, better than smack, better than a
dope-coke-crack-fix-shit-shoot-sniff-ganja-marijuana-blotter-acid-ecstasy...
Better than sex, head,orgies, masturbation, tantrism, kama sutra or thai
doggy-style.. Better than banana milkshakes.. Better than george lucas's
trilogy, the muppets and 2001. Better than Emma Peel, Marilyn, Lara Croft and
Cindy Crawford's beauty mark.. Better than the b-side to Abbey road, Jimmy
Hendrix and the first man on the moon.. Space Mountain, Santa Claus, Bill Gates'
fortune, Dalai Lama, lazarus raised from the dead. Schwarzenegger's testosterone
shots, Pam Anderson's lips.. Woodstock, raves.. Better than Sade, Rimbaud,
Morrison and Castaneda..
Better than freedom,
better than life !!!"
Belki her oyun sonrasi hem kendi, hem de yakin cevrelerinin hayatlari alt ust oluyor ancak volumu birbirlerini her goruslerinde artan mantiksiz iddalar sonucu anladiklari yegane sey; bu oyuna duyduklari tutku nedeniyle hayatin aslinda bile bile ellerinden kayip gidiyor olusu.. Filmin sonunda buna tam da kendilerine gore bir dille dur diyorlar..
" cap ou pas cap
? "
Jeux D'enfants'in bir kez degil onlarca, yuzlerce kez izlenebilecek bir ask filmi ya da en bilinir tanimi ile romantik bir komedi.. Filmin Sophie'sini benim seneler once "A Good Year" ile sevip, bayila bayila izledigim ve her izledigimde de bir parca daha hayran oldugum Marion Cotillard, Julien'nini ise ilk kez izledigim Guillaume Canet oynuyor. Filmde bu iki oyuncu nefis is cikartmis olsalar da, cocukluk zamanlarini canlandiran Thibault Verhaeghe ve Josephine Lebas-Joly'nin de oyunculuklari atlamak istemem.
Jeux D'enfants'in bir kez degil onlarca, yuzlerce kez izlenebilecek bir ask filmi ya da en bilinir tanimi ile romantik bir komedi.. Filmin Sophie'sini benim seneler once "A Good Year" ile sevip, bayila bayila izledigim ve her izledigimde de bir parca daha hayran oldugum Marion Cotillard, Julien'nini ise ilk kez izledigim Guillaume Canet oynuyor. Filmde bu iki oyuncu nefis is cikartmis olsalar da, cocukluk zamanlarini canlandiran Thibault Verhaeghe ve Josephine Lebas-Joly'nin de oyunculuklari atlamak istemem.
Yann Samuell'in hem yazip hem de yonettigi 2003 yapimi bu nefis filmi listenize almak icin vakit kaybetmemeniz dilegiyle !
iyi
seyirler
lulu
xxx
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder